Genç Futbolcularda Tekrarlı Sprint Derecelerinin Aerobik Güç ile İlişkisinin İncelenmesi

Özet

Günümüz futbolunda futbolcuların sık sık mevki değiştirdikleri ve bu mevki değişimleri sırasında tekrarlı sprintleri sıklıkla uygulaması gerektiği görülmektedir. Tekrarlı sprintlerin futbolda sıklıkla uygulanması gerekmesi, futbolda aerobik gücün yanında anaerobik kapasitenin de önemini arttırmaktadır. Bu araştırmanın amacı, tekrarlı sprint derecelerinin aerobik güç ile ilişkisinin incelenmesidir. Çalışmaya, Ankara’da ve Antalya’da, profesyonel futbol takımlarının alt kategorilerinde mücadele eden, 15-18 yaş grubundan 97 futbolcu dahil edilmiştir. Oyuncuların demografik özellikleri kaydedilmiştir. Futbolculara Yo-Yo testi ve tekrarlı (intermittent) sprint testi uygulanmıştır. Verilerin analizi için Pearson Çarpımlar Momenti Korelasyonu Testi ve mevkiler arası farklar için One-Way ANOVA Testi uygulanmış ve 0.05 hata ile karşılaştırılmıştır. Analiz sonucunda maxVO2 değeri yüksek olan sporcuların tekrarlı sprint yorgunluk indeksi değerleri daha düşük olduğu görülmüştür. Sprint zamanları toplamı düşük olan sporcuların maxVO2 değerlerinin yüksek olduğu kaydedilmiştir ancak ilişki katsayısı (r = - 0.273) düşüktür. Sprint zamanları toplamı değerleri, başarılı olandan başlanarak mevkilere göre sıralandığında; forvet, orta saha, defans ve kaleci şeklindedir. Yorgunluk değerlerine göre sıralandığında ise; orta saha, defans, forvet, kaleci şeklinde bulunmuştur. Aerobik gücün yüksek olmasının, sporcuların tekrarlı sprint performansını olumlu yönde etkilediği kaydedilmiştir. Elde edilen verilere göre, aerobik güç seviyesi yüksek olan sporcuların sprint için ihtiyaç duyulan acil enerji kaynağı olan ATP-CP’yi daha çabuk yerine koyabildiği düşünülebilir. Futbol antrenmanlarında, tekrarlı sprintlerin yanında, aerobik güç antrenmanlarına da yer verilmesi futbolcuların performansının arttırılması için önemli olabilir. Ayrıca bazı mevkilerdeki sporcuların maxVO2 değerleri takım içerisindeki diğer sporculara göre düşük bulunmuştur. maxVO2 değerleri düşük olan sporcuların yorgunluk indeksi değerleri de performans açısından daha düşük değerde bulunmuştur. Aerobik dayanıklılık antrenmanlarının mevkilere göre tasarlanarak uygulanması, takımdaki tüm mevkiler için performansı olumlu yönde etkileyebilir.