Bu çalışmanın amacı lise öğrencilerinin yalnızlık algılarının rekreatif etkinliklere katılımları ile cinsiyet, arkadaş ve kardeş sayısı, yetiştiği çevre, serbest zamanlarında seçtikleri etkinlik türünün gerçekleştiği alana göre araştırılmasıdır. Çalışmanın örneklemini Kütahya’daki ortaöğretim okullarında okuyan 392 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “UCLA Yalnızlık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi “Windows için SPSS” paket programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde betimleyici istatistiklerin yanı sıra yalnızlık algılarının bazı kişisel özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek için bağımsız gruplara uygulanan “Mann Whitney U” ve “Kruskal Wallis” testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak, katılımcıların yalnızlık algıları cinsiyet, yetiştikleri çevre ve kardeş sayılarına göre anlamlı bir farklılık göstermezken; katılımcıların rekreasyonel etkinliklere katılma durumları, arkadaş sayıları ve rekreasyonel etkinliklere katılma alanları ile yalnızlık düzeyleri arasında manidar farklılıklar bulundu.