Bu çalışma sporun ortaöğretim öğrencilerinin kendilerine karşı tolerans düzeylerine olan etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya Konya’nın merkez orta öğretim okullarında öğrenim gören 200 (100 bayan, 100 erkek) aktif olarak spor yapan ve 200 (100 bayan, 100 erkek) sedanter ortaöğretim öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Öğrencilerin tolerans düzeylerinin belirlenmesinde Ersanlı’ nın 2004 yılında geliştirdiği 30 maddeden oluşan tolerans ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin istatistiksel analizinde SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 16.00 programı kullanılmıştır. Verilerin normallik ve varyansların homojenliği test edildikten sonra, istatistiksel farklılıkların tespitinde t testi, One Way Anova ve gruplar arası farklıklarda ise Tukey testi kullanılmıştır. Spor yapan ve sedanter erkek ortaöğretim öğrencilerin kendilerine karşı tolerans düzeylerinde bir farklılığa rastlanmazken; spor yapan bayan öğrencilerin sedanter bayan öğrencilere nazaran tolerans düzeylerinde istatistiki anlamda bir farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Grupların tamamı dikkate alındığında spor yapan orta öğretim öğrencilerinin, sedanter öğrencilere nazaran kendilerine karşı tolerans düzeylerinde de istatistiki açıdan farklılık tespit edilmiştir (P<0.05). Anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, yaş, gelir düzeyi, kardeş sayısı kriterlerine göre herhangi bir farklılığa rastlanmazken, sınıflar arasında istatistiki açıdan anlamlı farklılık tespit edilmiştir (P<0.05). Bu çalışmanın sonuçlarına dayanarak; aktif spor yapan ortaöğretim öğrencilerinin, spor yapmayan öğrencilere, spor yapan bayan öğrencilerin, sedanter bayan ve erkek öğrencilere oranla kendilerine ve çevrelerine karşı daha toleranslı oldukları ve sporun tolerans düzeyini olumlu yönde etkilediği söylenebilir.