Bu çalışmada futbolcuların antrenörleri ile bağlanma stillerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması amaçlanmıştır. Sporcuların antrenörleri ile arasındaki ilişki hedefler doğrultusunda hareket edebilmek için önemli bir unsurdur. Bu bağlamda bağlanma stillerinin belirlenmesi farkındalık yaratarak uzun vadede başarılı, zihinsel olarak da sağlıklı sporcular yetiştirebilmek için destek sağlayacaktır. Çalışmanın araştırma grubunu Türkiye Futbol Liglerinde aktif olarak mücadele eden toplam 233 lisanslı erkek futbolcu oluşturmaktadır. Araştırmada futbolcuların demografik özelliklerini toplamak için kişisel bilgi formu, bağlanma stillerinin belirlenebilmesi için sporcu-antrenör bağlanma ölçeği kullanılarak anket oluşturulmuştur. Verilerin analizinde SPSS 25.0 lisanlı paket programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağıldığı belirlenmiş ve gruplar arasındaki ilişkiyi belirlemek için Manova analizi kullanılmıştır. Analizlerde anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlenmiştir. Futbolcuların yaş, eğitim düzeyi, spor yapma süresi, spor yapma düzeyi ve mevcut antrenörle çalışma süresine göre bağlanma stillerinde anlamlı fark bulunurken (p<0,05); haftalık antrenman süresi değişkenine göre anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Ölçeğin alt boyutlarının değişkenlere göre farklılaştığı gözlemlenmiş ve bu farklılaşmaların 3 alt boyutta yoğunlaştığı anlaşılmıştır. Sonuç olarak amatör futbolcuların daha çok kaygılı bağlandığı, spor yapma süresi az olan futbolcuların kaçınan ve kaygılı bağlandığı, futbolcuların antrenörleriyle çalışma süresi arttıkça güvenli bağlandıkları görülmüştür. Bu doğrultuda mevcut deneyimlerin bağlanmada etkili olduğu ve bağlanmanın gerçekleşmesi için sporcu ve antrenörün birlikte, kaliteli zaman geçirmesi gerektiği düşünülmektedir. Bu çalışmada bağlanma düzeylerine etki eden faktörler tespit edilmiştir ve bu faktörlerin başarılı sporcu yetiştirilmesi açısından önemli olduğu görülmüştür.